مسئله126: اگر کسي که بالغ و رشيد است، از روي قصد و اختيار، نذر کند که حج به جا آورد، در صورتي که تشرّف به حج براي او مقدور باشد، واجب است حج به جا آورد.

مسئله127: اگر کسي نذر کند که حج به جا آورد، ولي قدرت يا استطاعت عزيمت به حج را نداشته باشد، واجب نيست به نذر خود عمل کند.

مسئله128: نذر زن شوهردار يا زني که در عدۀ طلاق رجعي است، نياز به اذن شوهر دارد و اگر اجازه نداد نمي‌تواند به نذر خود عمل کند.

مسئله129: اگر خانمي قبل از ازدواج نذر کند که حج به جا آورد، در صورتي که بعد از ازدواج بخواهد به نذر خود عمل کند، نياز به اذن شوهر دارد.

مسئله130: اگر فرزند نذر کند که حج به‌جا آورد، در صورتي که پدر و مادر نهي کنند يا رفتن او موجب آزار و اذيّت آنان شود، نبايد به نذر خود عمل کند.

مسئله131: کسي که تاکنون شرايط وجوب حج را نداشته، اگر نذر کند که حج به جا آورد و اتّفاقاً به طور طبيعي حج بر او واجب شود، انجام يک حج براي هر دو نيّت کافي است.

مسئله132: اگر کسي براي اداي حاجتي نذر کند، چنانچه قبل از رسيدن به حاجت از دنيا برود، اداي نذر او واجب نيست. ولي اگر در زمان حيات به حاجت خود برسد و نذر خود را ادا نکند، بر ورثه واجب است بعد از مرگ او براي او حج به جا آورند يا نايب بگيرند.